طراحی رفتاری به طراحان امکان می‌دهد بر تصمیم‌گیری و عملکرد کاربران تأثیر بگذارند. این قدرت در صورتی که بدون در نظر گرفتن اصول اخلاقی به کار رود، می‌تواند به فریب، بهره‌کشی یا کنترل کاربران منجر شود. این مقاله با تمرکز بر مرز باریک میان ترغیب و فریب، از طراحان دعوت می‌کند تا با آگاهی از تأثیر اجتماعی و روانی طراحی، نقش خود را در چارچوبی اخلاق‌مدار بازتعریف کنند و به مسئولیت انسانی خود در فرآیند طراحی توجه داشته باشند.

ادامه مطلب