کتاب «Designing Hope» اثر Jeremy D. Cherry، به بررسی مفهومی نوین در طراحی می‌پردازد که با عنوان «طراحی امید» شناخته می‌شود. این رویکرد، طراحی را به‌عنوان ابزاری برای ایجاد تغییرات مثبت و پایدار در جوامع و سیستم‌ها معرفی می‌کند. Cherry در این کتاب، چارچوبی را ارائه می‌دهد که بر اساس آن، طراحان می‌توانند با تمرکز بر انسان و جامعه، به حل مسائل پیچیده و بهبود کیفیت زندگی بپردازند.فصل اول کتاب، تعریف «طراحی امید» اصول کلیدی «طراحی امید» شامل: کنجکاوی-همدلی-تواضع. طراحان باید با دیدی باز و بدون پیش‌داوری به مسائل نگاه کنند و همواره در جستجوی راه‌حل‌هایی باشند که به نفع جامعه و محیط زیست باشد.

ادامه مطلب

ندا صالحی: بارهاوبارها سوال پرسیدن، بارهاوبارها بررسی کردن چرایی و چگونگی محصول و یا خدمت به این معناست که تمام ظواهر و زوائد حذف خواهند شد و چیز اضافه‌ای باقی نخواهند ماند و آنچه می‌ماند جوهره و قلب ماجرا و در نتیجه شفافیت است. آنچه تداوم می‌یابد یک هدف زندگی-محور و نه فقط انسان-محور است. آینده نزدیک است. آینده امروز توسط انتخاب‌های ما در حال شکل گرفتن است. طراحی با درایت و یا یک کسب‌و‌کار با هدف رقابت و ماندگاری می‌داند که پرداختن به مفاهیم «طراحی اخلاقی» نشانه‌ی مثبت بلوغ عملکرد است و نشان می‌دهد یک رویکرد وظیفه‌شناسانه‌تر و مسئولیت‌پذیرتر رفته رفته ستون پایدار هویت حرفه‌ای او را می‌سازد.

ادامه مطلب

استودیوی طراحی انسانی: گفتمان فناوری از اصطلاح «انسانی» برای توصیف چیزها استفاده می‌کند، از طراحی چت‌بات‌های باشخصیت‌ترگرفته تا اطمینان از اینکه یک ارباب هوش مصنوعی نژاد بشر را به بردگی نمی‌کشد. به نظر من این اصطلاح گیج‌کننده است. ما به منظور استفاده‌ی کاربردی‌تر از این واژه، نیاز به درک دقیق‌تری از معنای آن داریم. به عنوان مثال، در رویداد Google For Startups برلین که "Humanising AI" نام داشت، هیچ بحث انتقادی پیرامون معنای "انسانی کردن هوش مصنوعی" وجود نداشت. درنتیجه با وجود کار جالب اعضای پنل در استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی در برلین، عملا مکالمه‌ی ارزشمندی حول این مفهوم شکل نگرفت.

ادامه مطلب