تلاش این مقاله ارائهی یک دیدگاه اخلاقی نظاممند است که رویکردهای برجستهی طراحی مانند رویکرد کاربرمحور، رویکرد طراحی سبز و پایدار و رویکرد معطوف به مسائل اجتماعی را با دید انتقادی و اخلاقی بررسی میکند. این مقاله بهطور خاص به تاثیر طراحی بر چالشهای اخلاقی قرن بیستویکم، مانند پایداری و جهانی شدن تمرکز دارد، و پیشنهادش بازسازیِ مسئولیتهای حرفهای برای عملگرایی و خلاقیت در این زمینه است. سعی این مقاله بر این است که هنجارهایی را که منجر به تقویت قابلیتهای خلاقانه در انسان و طبیعت شده و توسعهی پایدار و روابط مثبت اجتماعی و بینفرهنگی را تقویت میکنند ترویج نماید.