با افزایش سرعت گرمایش جهانی، باید که هدف نوآوری فراتر از ابداعات فناورانه که هدفشان کسب سود بیشتر برای سهامداران است، باشد. ابزارهایی مانند قلاب لوزیماهی در شمال غربی اقیانوس آرام و ابتکارات بومی در ولز، نیاز به مجموعهی متفاوتی از ارزشها را نشان میدهند. استفاده از طراحیهای ارتجاعی (بازگشت به گذشته) و ترمیمی که به محیطزیست و سنتهای فرهنگی اهمیت میدهند، در کنار ساختن یک اقتصاد پویا که به نفع همگان است، تنها راه برای ساختن یک آیندهی پایدار است.