Ethics in Design Research

 by Reuben Stanton

بررسی رابطه با مشتری در یک بافت اخلاقی بسیار جالب است. در پروژه‌ی بعدی، یک بیمه‌گر سلامت از ما خواست تا با والدین کودکان مبتلا اوتیسم یک کار پژوهشی مشترک انجام دهیم ــ این کار مربوط به NDIS بود.

 ما با والدین مصاحبه کردیم، نقشه‌های سفر را ریختیم، مفاهیم و طرح‌های محصول را توسعه دادیم و جلسات طراحی مشارکتی را با سهامدارانِ کسب‌و‌کار برگزار کردیم.

مشتری (بیمه‌گر) از قبل یک راه‌حل داشت و شروع به تأمین مالی و ساخت برای آن کرده بودد و اکنون به دنبال داده‌هایی بود که راه‌حلش را پشتیبانی نماید. بر اساس تحقیقات ما، نیازهای او را برآورده نمی‌شدند. اما هدف ما گزارش دقیق به روش‌هایی بود که معتقد بودیم واقعاً به افرادی که با آن‌ها صحبت می‌کنیم کمک خواهد کرد.

یک اصل ساده در Paper Giant این است که چیزی به نام داده‌ی عینی وجود ندارد؛ داده‌ها شکل می‌گیرند:

• با روش‌های استخدامی (شخصیت پژوهشگران / روش‌های گردآوری اطلاعات)؛
• با توجه به موقعیت پژوهشگران؛
• با سوالاتی که هنگام جمع‌آوری داده‌ها می‌پرسید؛
• با سوالاتی که در هنگام تفسیر داده‌ها می‌پرسید (این برای داده‌های کم نیز صدق می‌کند!)؛
• با سوالاتی که دیگران از شما می‌پرسند؛
• با روش‌هایی که داده‌ها به مشتری بازنمایی یا ارائه می‌شوند.

به انتخاب‌هایی که روزانه در سازمان‌ها انجام می‌دهید فکر کنید.

•  در مورد اهداف استراتژیک گسترده‌تر آنها چه می‌دانید؟
• در داده‌ها به دنبال چه چیزی هستید و چرا؟
• چه کسی از شما می‌خواهد که به این شکل نگاه کنید؟
• چگونه کار شما بر اساس چارچوب سیاسی و اخلاقی مشتریتان شکل می‌گیرد؟
•  وقتی آنجا را ترک می‌کنید چه نوع طراحی‌ای را پشت سر خود فعال کرده‌اید؟
• آیا نتایج احتمالی با ارزش‌هایی که از آن حمایت می‌کنید همسو هستند؟
• زندگی چه کسانی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهید و چگونه؟

 از کار شما استفاده خواهد شد و تا حد زیادی از کنترل شما خارج خواهد بود.

•  برای جلوگیری یا کاهش سوء‌استفاده احتمالی چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
• آیا کمک شما به یک سازمان به اندازه‌ی کافی خوب بوده که «کم و بیش» آنچه ممکن است را بدون شما نیز انجام دهد؟

 خب، حالا دوباره فکر کنید، آیا شما به عنوان پژوهشگر طراحی در این کار خوب هستید؟

در هر صورت، من به عنوان مدیر یک شرکت طراحی کوچک در ملبورن چه حقی دارم که به کسی بگویم «خوب» چه شکلی است؟
چه چیزی به هر یک از ما به عنوان محقق این حق را می‌دهد؟

سؤال خوبی است!

اخلاق از طریق عمل خود را نشان می‌دهد. بنابراین، ما به عنوان طراح و محقق باید بپرسیم: «در یک زمینه‌ی خاص چه کاری باید انجام دهیم یا انجام ندهیم؟» زیرا عمل نکردن نیز انتخابی است که ما داریم.

آخرین پروژه‌ای که به‌عنوان نمونه می‌آورم کمی با بقیه فرق دارد. ما با همکاری دانشگاه RMIT تحقیقاتی را در مورد بازنمایی معاصر بومیان در میان مردم Wiradjuri در نیو‌ساوت‌ولز انجام دادیم.

 ما سوالات اخلاقی زیادی داشتیم که با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کردیم:

•  ما به‌عنوان افراد بیگانه به چه حقی باید وارد جامعه شویم؟ جمع‌آوری داده‌ها؟ این داده‌ها در مقابل چیزی را نشان می‌دهند؟

من فکر می‌کنم که ما این حق را نداشتیم. و به‌عنوان یک تیم، در نهایت به این نتیجه رسیدیم که بهترین راه برای انجام این تحقیق این است که به مردم جامعه‌ای که بخشی از آن نبودیم، بستری بدهیم تا با یکدیگر صحبت کنند، نه با ما.

در بخشی از این پروژه، ما یک پلتفرم دیجیتالی برای ضبط مکالمات در جامعه در مورد روابط با کشور، زبان، بومیان ایجاد کردیم. و ابزارهایی ساختیم تا به جامعه کمک کنیم آن داده‌ها را آن‌طور که صلاح می‌دانند، جمع‌آوری، مدیریت و تفسیر کنند. نقش ما اجرای تحقیق و گزارش نکردن آن بود.

گاهی اوقات، برای اینکه یک محقق طراحی خوبی باشید، باید محدودیت‌های خود را تصدیق کرده و تا حد ممکن قدرت خود را از بین ببرید ــ اجازه دهید دیگران، با امتیازات کمتر از شما، خودشان در مورد معنای «تحقیق خوب» تصمیم بگیرند. مجدد فکر کنید، آیا با این کار اوکی هستید؟ آیا در این کار خوب هستید؟

به این سوال برگردیم چه کسی تصمیم می‌گیرد؟

ما طراحان و پژوهشگرانِ طراحی دارای امتیاز ویژه‌ای هستیم؛ ما سؤالات را قالب‌بندی می‌کنیم، داده‌ها را شکل می‌دهیم، برای افراد، سازمان‌ها و دولت تفسیر می‌کنیم و بر محصولات، خدمات، سیستم‌ها، سیاست‌ها و آینده تأثیر می‌گذاریم.

اغراق‌آمیز نیست که بگوییم بینش‌ها و مدل‌های جهانی که ما ایجاد می‌کنیم، مسیرهای عملی کل جامعه را تعیین می‌کنند.

بنابراین به‌عنوان یک طراح، یا محقق یا هر دو، ضروری است که شما دستورالعمل‌های اخلاقی خود را طراحی و ایجاد کنید ــ من به چند مورد که ما در Paper Giant به کار بردیم اشاره کردم ــ ممکن است شما دستورالعمل‌های اخلاقی دیگری نیز داشته باشید. تصمیم بگیرید که با چه چیزی خوب (اوکی) هستید. راه‌هایی بیابید تا امتیازات خود را به کسانی که قدرت کمتری دارند، بدهید. راه‌هایی را بیابید که به دیگران اجازه می‌دهند چارچوب اخلاقی و درک شما از معنای خوب راحتی برای جوامع به چالش بکشند.

 و همیشه به یاد داشته باشید که طراحی پیامدهای اخلاقی دارد، بنابراین با بازجویی مستمر از عملکرد خود در مورد اعمال خود هوشیار و آگاه بمانید.

 من در این مطلب در مورد این موضوع از نظر طراحی ــ تحقیق صحبت کرده‌ام، اما امیدوارم بتوانید ببینید که چگونه این امر در تمام بخش‌های یک فرایند طراحی اعمال می‌شود.

 محققان طراحی واقعا خوش‌شانس هستند! ما در زمینه‌هایی کار می‌کنیم که می‌توانیم ببینیم و انتخاب کنیم ــ چه سوالاتی پرسیده می‌شوند، چه داده‌هایی جمع‌آوری می‌شوند، چه چیزهایی به اشتراک گذاشته می‌شوند و یافته‌ها چگونه نشان داده می‌شوند. هر یک از این انتخاب‌ها پیامدهای اخلاقی دارند.

 ممکن است دلهره‌آور به نظر برسد، اما به نظر من در واقع هیجان‌انگیز است ــ این بدان معناست که ما باید همیشه کار خوب را انتخاب کنیم! مشاغل زیادی این فرصت را به شما نمی‌دهند.

 مهم‌ترین چیز این است که به طور مداوم از خود و همکارانتان سوال بپرسید و به پاسخ‌ها توجه کنید.

•  آیا اعمال شما منعکس‌کننده‌ی ارزش‌های شما هستند؟
• اقدامات شما چگونه به شکل‌گیری نسخه «خوب» آینده کمک می‌کند؟
• و آیا با آن اوکی هستید؟ (یا با آن مشکلی دارید؟)

پایان

اخلاق در پژوهش طراحی - بخش اول

منبع: https://medium.com/paper-giant/ethics-in-design-research-d43c56fb8952