Ethics as an Inconvenience
در حالت ایده‌آل، در هر پروژه‌ی طراحی، ما باید تأثیر بالقوه‌ی تصمیم‌ها بر تمام زمینه‌های پروژه را ارزیابی کرده و اقداماتی را برای جلوگیری از آسیب انجام دهیم. با این حال، دلایل قانونی و قابل‌درک بسیاری وجود دارند که چرا ما اغلب از انجام این کارها غفلت می‌کنیم. داشتن اصول اخلاقی آسان است، اما در دنیای واقعی، با محدودیت‌هایی که زندگی روزمره بر ما تحمیل می‌کند، لزوماً عمل کردن بر اساس آن اصول آسان نیست.
ممکن است بگوییم که در حال حاضر زمان یا بودجه برای در نظر گرفتن همه پیامدهای اخلاقی کارمان وجود ندارد یا نگرانی‌های بیشتری با اولویت بالاتر وجود دارند. ممکن است واقعاً باور کنیم که این فقط یک مسئله‌ی کوچک است، چیزی که شاید بعداً باید به آن رسیدگی کرد و ...
و در اغلب موارد ما از عواقب احتمالی کار خود بی‌خبر هستیم. وقتی زمان کم است، یا در گرماگرم نزدیک شدن به ضرب‌الاجل‌ها هستیم و ذینفعان بی‌حوصله و ...، چگونه در روند طراحی بر طراحی اخلاقی متمرکز بمانیم؟ اصلا از کجا باید شروع کنیم؟
اخلاق را به عنوان یک رویه‌ی ساختاری و چارچوب‌دار قرار دهید.
ما باید روش‌هایی را پیدا کنیم که اخلاق را به یک اندیشه‌ی عملی در حین کار تبدیل کند، نه یک چیز جداگانه، بلکه چیزی که آنقدر در فرآیند ما ریشه‌دار است که انجام ندادن آن به معنای انجام ندادن کامل روند طراحی است. تنها راه غلبه بر «مزاحمت» آن، تمرین روزانه طراحی اخلاقی است: به گونه‌ای که اخلاق به صورت ساختاری؛ در کار، فرایندها و ابزارهای روزانه ما به‌عنوان طراح، ادغام شود. زیرا:
- با به کارگیری اصول اخلاقیِ ساختارمند در فرآیند طراحی، می‌توانیم در مراحل اولیه احتمال اشتباه و سوء‌استفاده را شناسایی و خنثی کنیم.
- ما کیفیت طراحی خود را افزایش می‌دهیم فقط به این دلیل که همه چیز را دقیق‌تر، آگاهانه‌تر و ساختارمندتر بررسی کنیم. مهمتر از همه این که استاندارد جدیدی برای طراحی ایجاد می‌کنیم:
- استانداردی که ما می‌توانیم آن را به مشتریانمان بفروشیم: در اصل آن‌ها استانداردهای هستند که از ابتدای کار در فرآیندهای طراحی اخلاقی و محصولات قابل تحویل اجرا و گنجانده شده بودند.
استانداردهایی که می‌توان آن‌ها را به دانشجویان طراحی آموزش داد تا نسل‌های جدید طراحان برای همیشه نحوه‌ی رعایت اصول اخلاقی را به خاطر داشته باشند.
منبع: https://alistapart.com/article/daily-ethical-design/
