طراحی ضعیف
طراحی ضعیف (Poor design) می‌تواند به یکی از این دو معنا باشد: طراحی بد (Bad Design) یا طراحی غیراخلاقی (Unethical Design). محصولات بد ساده هستند. آنها محصولاتی هستند که بدون در نظر گرفتن نیازهای کاربر طراحی شده و به روش مخربی کار می‌کنند.
یک مدیر طراحی در IDEO تست نمونه اولیه یک محصول پزشکی توسط کاربر را اینگونه گزارش می‌دهد: محصول برای استفاده‌ی پرستاران در هنگام جراحی طراحی شده بود و باید با دو دست مانند یک تبلت نگه داشته می‌شد. اما کار نکرد. تیم IDEO متوجه شد که تقریباً قبل از هر عمل جراحی، پرستار دست بیمار را می‌گیرد تا اعصاب او را آرام کند. استفاده از تبلت دو دستی با یک دست عملا بی‌فایده بود.
طراحی بد
طراحی‌های بد مانند این مثال‌ها به طرز دردناکی در همه جا وجود دارند ــ برنامه‌های ایمیل در نیمه‌های شب اعلان‌های بلند ارسال می‌کنند، علائم راهنمایی و رانندگی آنقدر پر از اطلاعات هستند که قابل خواندن نیستند و یا فرم‌های طولانی و وقت‌گیر با ساده‌ترین خطاها قابل شناسایی که کم و بیش می‌بینیمشان. اما طراحی بد به ندرت نتیجه انتخاب آگاهانه طراح است و بیشتر ناشی از بی‌دقتی یا ناآگاهی وی است.
طراحی غیراخلاقی
دسته‌ی دوم یعنی طراحی غیراخلاقی، بسیار پیچیده‌تر است. با طراحی غیراخلاقی، سازندگان یک محصول به طور هدفمند آسیب‌پذیری‌های روان‌شناسی انسان را هدف قرار می‌دهند تا کاربران را وادار کنند که به روش خاصی عمل کنند.
طراحی غیراخلاقی به اندازه‌ی طراحی بد رایج نیست، اما در حال رشد است. تریستان هریس، کارشناس اخلاق فناوری در مصاحبه با Wired گفت: «مشکل ربوده شدن ذهن انسان است: سیستم‌هایی که بهتر از هر زمان دیگری می‌توانند به طور روزانه آنچه را که مردم به آن توجه می‌کنند و کاری را که مردم با زمان خود انجام می‌دهند، هدایت کنند».
چیزهایی مانند "Snapchat streaks"، که افراد را به ارسال پیام به هر یک از مخاطبین خود وادار می‌کنند. یا مواردی مانند پخش خودکار که باعث می‌شود افراد زمان بیشتری را در YouTube یا Netflix بگذرانند. و یا نشانه‌هایی که به افراد اطلاع می‌دهد اخیرا کسی آنلاین بوده یا نمایه‌ی شخصی آنها را دیده است آنها را در یک پانوپتیکون (panopticon) نگه می‌دارد. (ساختار سراسربین (به انگلیسی: Panopticon) در واقع گونه ویژه‌ای از معماری بود که اواخر سده‌ی هجدهم توسط فیلسوف فایده‌گرای انگلیسی جرمی بنتام طراحی شد تا به زندان‌بان‌ها اجازه دهد که تمامی زندانی‌ها را تحت نظارت خود داشته باشند بدون اینکه خود زندانی‌ها متوجه شوند که در کدام لحظه تحت نظارتند)
The transition from technology to compulsion to addiction is not accidental
It is the result of conscious design decisions
گذار از تکنولوژی به تحمیل اعتیاد و معتاد کردن فرد؛ اصلا تصادفی نیست.
نتیجه‌ی تصمیمات آگاهانه طراحی است.
چهره‌های پیشرو در فضای طراحی، محصولات استثماری را به عقب رانده و از تغییرات عمده‌ی فلسفی در کل طراحی حمایت می‌کنند.
منبع: https://blog.dropbox.com/topics/work-culture/do-designers-need-a-code-of-ethics-
