Five Ways Technology is Becoming More Human

انسانی‌سازی فناوری، انسانی‌سازی مجدد فناوری، انسان‌گرایی دیجیتالی. توصیف کننده‌ای را انتخاب کنید که برای شما مناسب‌تر است. این اصطلاحات همگی برای قرار دادن مردم در مرکز عصر دیجیتال و توضیح تکامل فناوری به منظور درک بهتر، پشتیبانی و تقویت تجربیات انسانی، استفاده می‌شوند.

شرکت تحقیقاتی پیشرو، گارتنر، بیانیه انسان‌گرایی دیجیتالی را ایجاد کرده است تا به رهبران فناوری اطلاعات کمک کند این رویکرد را اتخاذ کنند. جاش برسین می‌گوید:

«تکنولوژی و نرم‌افزارهای شناختی همهٔ ما را ترغیب می‌کنند تا خودمان را دوباره اختراع کنیم و انسان‌تر شویم» 

و نظرسنجی PwC 2017 مدیرعاملاننشان می‌دهد که:

«برندگان ماندگار کسانی خواهند بود که بتوانند با موفقیت با فناوری حرکت کنند و لمس انسانی را حفظ کنند».

عوامل پشت این حرکت متفاوت هستند. برای افزایش تجربهٔ کاربر با هدف جلب نظر مصرف‌کنندگان فهیم (و کارمندان) تمرکزی وجود دارد. در عین حال، ما به فناوری‌هایی دسترسی داریم که می‌توانند تکمیل‌کننده و بر اساس توانایی‌های ما باشند و حتی ویژگی‌های انسانی‌ای را به خود بگیرد.

در اینجا پنج روشی که این روند از طریق آنها در حال انجام است و برخی از پیامدهای آنها برای منابع انسانی (HR) آورده شده‌اند:

1. فناوری، تجربیات انسانی بهتری را ایجاد می‌کند

فناوری دسترسی به محتوای شخصی و مرتبط را ممکن می‌سازد و در مواقع و جاهایی که نیاز داریم امکان اقدام کردن را فراهم می‌کند. در صورت انجام صحیح این موارد، زندگی ما ساده شده و همه چیز کار می‌کند. تمایل به ایجاد تجربیات بهتر در محل کار باعث توسعهٔ نسل جدیدی از ابزارهای منابع انسانی با قابلیت‌های موبایلی شده است که در زمان و مکان موردنیاز در دسترس هستند.

برای مثال، اپلیکیشن‌ عملکرد روزانه پیج‌آپ و اپ یادگیری روزانه، بازخورد و یادگیری مستمری را که مردم در کارشان با آنها درگیر هستند ارائه می‌دهند. سرمایه‌گذاری مداوم ما در بازار  PageUp به مشتریان امکان دسترسی به ارائه‌دهندگان خدمات مورداعتماد آنها را می‌دهد و اصطکاک نامزدها و کارمندان را از بین می‌برد.

کاربرد گستردهٔ تفکر طراحی روش دیگری است که با آن این روند در حال انجام است. تفکر طراحی به جای تحمیل فرایندی برای انطباق با آن، به دنبال ایجاد تجربه‌ای است که مردم می‌خواهند و به آن نیاز دارند. در منابع انسانی این مورد برای تغییر شیوه‌های منسوخی مانند مدیریت عملکرد و افزایش جذب و مشارکت کارکنان به کار گرفته شده است. پتانسیل کامل این رویکرد هنوز محقق نشده است.

2. فناوری دارای ویژگی‌های انسانی است

آیا هیچ یک از فناوری‌های شما هوشمند و دوستانه هستند؟ شاید این حتی خنده‌دار به نظر بیاید. طبق گفتهٔ PwC، نزدیک به 50 درصد از مردم می‌گویند که دستیار مجازی آنها هوشمند و دوستانه است. البته، همین درصد می‌گوید که این دستیار رباتیک و محدود است، و هنوز تا زمانی که این ابزارها بتوانند مکالمات معنی‌داری داشته باشند، فاصله داریم. با این وجود، پیشرفت‌ها در چت‌بات‌ها، تشخیص صدا و پردازش طبیعی زبان به فناوری رنگ و بویی انسانی می‌دهد.

«تکنولوژی آداب‌هایی را رشد داده است تا با ایده‌آل‌های ما در مورد زیبایی‌های اجتماعی تطبیق یابند»

ما می‌خواهیم با همدردی و مراقبت با ما رفتار شود و از کمی طنز هم بدمان نمی‌آید. شرکت‌هایی مانند آمازون، گوگل و مایکروسافت این را می‌دانند و دانشمندان رفتارشناسی، نویسندگان کمدی و شاعران را به صورت ترکیبی از علم و هنر استخدام می‌کنند. این رابط‌های مکالمه‌ای، نوید خودکارسازی بسیاری از جنبه‌های منابع انسانی را می‌دهند. چنانچه در آغاز این سفر هستید، ساده شروع کنید و روی درست کردن اصول اولیه تمرکز کنید.

3. انسان‌ها فناوری هوشمند را تقویت می‌کنند ــ و بالعکس

این  نکته را مدنظر داشته باشید. امروزه فناوری برای هواپیماهای بدون خلبان هم توسعه یافته است، اما مسافران تمایلی به آن نشان نمی‌دهند. هوش مصنوعی تشخیص‌های پزشکی دقیق‌تری را نسبت به انسان انجام می‌دهد، از ملانوم تا ذات‌الریه، اما دریافت این تشخیص از یک دستگاه خوب نیست. بیشترِ ما ترجیح می‌دهیم با یک دکتر صحبت کنیم، ترجیحاً دکتری با رفتاری دلپذیر کنار تخت، که بتواند به سؤالات ما پاسخ داده و نگرانی‌های ما را کاهش دهد. و هیچ چیز خسته‌کننده‌تر از دوچرخه‌سواری از طریق محتوای کمک آنلاین و سیستم‌های تشخیص صدا نیست که نیازهای خاص ما را درک نمی‌کنند.

فقط اجازه بده با یکی صحبت کنم لطفا!!

برای آینده‌ای قابل‌پیش‌بینی، رابط انسانی در بسیاری از موقعیت‌ها عادی خواهد بود و شهود، همدلی و خلاقیت موردنیاز ما را به همراه خواهد داشت. مشاغل برای افراد طراحی می‌شوند تا فناوری هوشمند را از طریق لمس انسان تقویت کرده و این فرایند طراحی مجدد می‌تواند از منابع انسانی شروع شود.

4. فناوری به ما اجازه می‌دهد تا روی «لمس انسان» تمرکز کنیم

انقلاب صنعتی نه تنها نحوهٔ کار، بلکه نحوهٔ نگرش ما به کار را نیز تغییر داد. در آغاز قرن گذشته، پیشرفت در فناوری به این معنی بود که مشاغل تولیدی به قطعات کوچک تقسیم می‌شدند که منجر به مهارت‌زدایی از نیروی کار شد. کارگران بسیار مولد بودند، اما دیگر صنعتگر و خالق نبودند. شما یک تکهٔ  موتور را به جای کل موتور  می‌ساختید. در همان زمان انفجاری در تعدادی از مشاغل تخصصی نیز رخ داد. نتیجه اینکه نیروی کار از کارگران بسیار ماهر در کارهای معمولی تشکیل شد.

100 سال پیشرو برای انقلاب دیجیتال و رشد تصاعدی در اتوماسیون، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین است.

آیا این دفعه فرق می‌کند؟ آیا ربات‌ها یا هوش مصنوعی مشاغل ما را خواهند گرفت؟ در واقع کمتر از 5 درصد مشاغل کاملاً خودکار هستند، اما در بسیاری از موارد تا 30 درصد از یک نقش را می‌توان خودکار کرد. این به ما این فرصت را می‌دهد که وقت خود را بر آنچه که به‌عنوان فرد به بهترین شکل انجام می‌دهیم متمرکز کنیم. دنیایی را تصور کنید که در آن هوش مصنوعی به‌عنوان دستیار شخصی شما عمل می‌کند. فناوری این قدرت را دارد که جنبه‌های منفی کار مانند تعصب و خستگی را از بین ببرد، زمان و مکان را برای ویژگی‌های منحصربه‌فرد انسانیِ خلاقیت، شهود، تفکر مفهومی و شفقت آزاد کند.

منابع انسانی می‌تواند از هم‌اکنون شروع به پرسیدن سؤالات حیاتی کند تا به شرکت خود در تغییر شکل آینده کمک نماید:

• ساختار سازمانی چگونه باید باشد؟
• مشاغل اصلی چگونه تکامل و تغییر خواهند کرد؟
• چگونه می‌توانیم نیروی کار را برای این نقش‌های آینده به بهترین وجه تجهیز کنیم؟

5. فناوری، ارتباطات و جوامع را تقویت می‌کند

انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستند. عضوی از یک جامعه بودن در نحوهٔ اتصال ما ضروری است. ما نیاز به اتصال داریم، باید تعلق داشته باشیم، باید احساس کنیم بخشی از چیزی بزرگتر از خودمان هستیم.

فناوری دهکده‌ای جهانی ایجاد کرده است که در آن می‌توانیم به راحتی صحبت کردن با همسایهٔ سه در پایین تر از خود، با فردی در تیمبوکتو صحبت کنیم. پیام‌رسانی فوری به این معنی است که ما می‌توانیم با هر کسی، در هر مکان و در هر زمان «صحبت کنیم». ما دیگر ارتباط خود را با دوستان و همکاران از دست نمی‌دهیم و می‌توانیم تقریباً با هر علاقه‌ای قابل تصوری به انجمن‌ها بپیوندیم. فیسبوک تا به امروز بیش از دو میلیارد کاربر فعال و لینکدین نیم میلیارد کاربر حرفه‌ای دارد.

بسیاری از سازمان‌ها از بسترهای اجتماعی داخلی برای تسهیل ارتباطات، اشتراک‌گذاری اطلاعات و فرصت‌های یادگیری استفاده می‌کنند. استخدام‌کنندگان باهوش در لینکدین، فیسبوک و اینستاگرام با استعدادها ارتباط برقرار می‌کنند. اکثر کارمندان اداری (78٪) فناوری را در محل کار به‌عنوان نیروی مثبتی می‌بینند که آنها را قادر می‌سازد با همکاران خود ارتباط برقرار کنند. منابع انسانی فرصتی برای تسهیل، هماهنگی و هدایت جذب فناوری ارتباط‌دهندهٔ استعدادها در داخل و خارج سازمان دارد.

قدم بعدی چیست؟

فناوری تأثیر عمیقی بر نحوهٔ کار ما گذاشته است و این کار را ادامه خواهد داد. منابع انسانی فرصتی برای کمک به شکل‌دهی مسیری که در آینده پیش می‌آید در اختیار می‌گذارد. از محو کردن ترس‌ها (ما شما را با یک ربات جایگزین نمی‌کنیم) تا مهارت مجدد کارکنان (بله، ما بخشی از نقش شما را با هوش مصنوعی جایگزین کردیم). منابع انسانی نقش مهمی در مربیگری و راهنمایی مدیران برای استفاده از فناوری به‌عنوان بهترین نسخه از خود را ایفا می‌کند.

ما نمی‌توانیم پشت فناوری پنهان شویم، باید اصالت و آسیب‌پذیری خود را حفظ کنیم. در پایان روز، بیشترین حس موفقیت خود را در انجام کار معنادار، با مدیرانی که ما را می‌شناسند و حمایت می‌کنند، می‌یابیم و بخشی از سازمانی هستیم که ما به آن اعتقاد داریم. همهٔ اینها ویژگی‌هایی عمیقاً انسانی هستند، فناوری فقط به ایجاد فضایی برای تحقق یافتن آنها کمک می‌کند.

منبع: https://www.pageuppeople.com/resource/five-ways-technology-is-becoming-more-human/

مترجم: مریم رضائی حاجیده